Deze week kwam de lading dozen met boeken binnen! De verkoop kan nu echt beginnen. Nou de verkoop via boekbestellen.nl en bol.com was al begonnen, maar ik bedoel mijn eigen, directe verkoop. Want die 200 boeken moeten natuurlijk wel geboeide lezers bereiken.
Mijn moeder had net een stapel meegenomen, en ik dacht alleen maar: fijn dat ze de boeken alvast verspreidt. Toen kreeg mijn moeder de vraag: ‘Ze heeft de boeken toch wel gesigneerd?’ Het was niet in me opgekomen dat lezers dat zouden willen. Alsof ik ineens een beroemde schrijver ben!
Misschien is dat het verschil tussen schrijven en schrijver zijn: het moment waarop anderen jou eraan herinneren dat jouw woorden iets betekenen. Dat ze iets willen bewaren — mét jouw naam erin.
Gelukkig heeft mijn moeder ze nog niet uitgedeeld. Dus kan ik nu alsnog doen wat schrijvers blijkbaar doen: mijn naam erin zetten met misschien een mooie quote en glimlachen om mezelf.